Skip to main content

Angina Ludwiga, czyli ropowica dna jamy ustnej to rzadka, ale poważna postać ropowicy. Stan chorego najczęściej wymaga leczenia szpitalnego. Co atakuje ta choroba? Jakie daje objawy? Dlaczego w ogóle się pojawia i jak ją leczyć? Zapoznaj się z kompleksowym przewodnikiem o anginie Ludwiga.

Spis treści:

Angina Ludwiga – co to za choroba?

Angina Ludwiga to choroba opisana po raz pierwszy w 1836 roku przez niemieckiego lekarza Wilhelma Friedricha von Ludwiga. W tamtym czasie stanowiła ona często śmiertelne zagrożenie. Przed wynalezieniem antybiotyków z powodu anginy Ludwiga umierało ok. 50% pacjentów [1].

Angina Ludwiga to ropowica, czyli postać rozlanego, ostrego, ropnego stanu zapalnego luźnej tkanki łącznej, dotykającego jednocześnie kilku przestrzeni. W tym przypadku proces chorobowy jest ciężki i obejmuje postępujące zgorzelinowe zapalenie tkanki łącznej i obrzęk tkanek miękkich dna jamy ustnej oraz szyi. Atakuje przestrzeń podjęzykową, podżuchwową i przygardłową [2].

Objawy anginy Ludwiga – po czym ją rozpoznać?

W przypadku anginy Ludwiga najczęściej zgłaszanymi objawami są gorączka, zmęczenie, dreszcze i osłabienie [3]. Pojawiają się także bóle zębów i jamy ustnej, obrzęk dna jamy ustnej, szyi i obrzęk języka. Pacjent nie może przełykać pokarmu lub odczuwa ból podczas połykania. Język może przemieszczać się ku górze, co blokuje prawidłowy przepływ powietrza przez górne drogi oddechowe [2].

Inne objawy, których może doświadczyć chory z ropowicą dna jamy ustnej to [2, 3]:

  • ból i sztywność karku;
  • ból gardła;
  • nadmierne ślinienie się;
  • szczękościsk (zmniejszone możliwości otwarcia szczęki);
  • problemy z mówieniem: chrypka lub bełkotliwa wymowa;
  • ból ucha;
  • tkliwość podbródkowa i podżuchwowa;
  • objawy infekcji jamy ustnej.

Ciężkie przypadki anginy Ludwiga lub nieleczona choroba mogą powodować objawy takie jak:

  • ból w klatce piersiowej;
  • utrudnione oddychanie oraz duszności;
  • splątanie i trudności w logicznym myśleniu;
  • ciężkie odwodnienie.

Etiologia ropowicy dna jamy ustnej – co ją powoduje?

Anginę Ludwiga wywołują głównie bakterie rozwijające się w jamie ustnej w wyniku infekcji zębów lub nieprawidłowej higieny. Jednak za ponad 70% przypadków odpowiedzialne są zakażenia zębów trzonowych żuchwy (ropnie), zwłaszcza drugich i trzecich, rzadziej przedtrzonowych oraz kłów [2]. Bakterie paciorkowce i gronkowce to najczęstsze rodzaje bakterii, które prowadzą do anginy Ludwiga.

Inne przyczyny tej postaci ropowicy to m.in. [1, 3]:

  • powikłanie po przekłuciu (np. kolczyk na języku);
  • skaleczenie jamy ustnej;
  • złamanie żuchwy;
  • intubacja;
  • zapalenie kości i szpiku;
  • ropnie okołomigdałkowe lub okołogardłowe;
  • zapalenie ślinianki okolicy podżuchwowej;
  • zapalenie ucha środkowego;
  • zakażone torbiele tarczycy;
  • nowotwór złośliwy jamy ustnej.

Przebieg anginy Ludwiga – jak postępuje proces zapalny?

Angina Ludwiga zwykle rozpoczyna się na dnie błony śluzowej jamy ustnej. Dość szybko rozprzestrzenia się do przestrzeni podżuchwowej, co ułatwia budowa anatomiczna jamy ustnej. Mięsień żuchwowo-gnykowy dzieli dno jamy ustnej na dwie przestrzenie: podjęzykową nad mięśniem i podżuchwową pod mięśniem. Korzenie zębów trzonowych żuchwy znajdują się niżej od przyczepu mięśnia żuchwowo-gnykowego, co sprzyja szybkiemu rozprzestrzenianiu się infekcji zębopochodnych do przestrzeni podżuchwowej [3].

Postępujący proces zapalny w tych dwóch przestrzeniach może doprowadzić do powiększenia lub uniesienia języka i zablokowania dróg oddechowych. Zakażenie może również powodować obrzęk struktur dróg oddechowych (zapalenie nagłośni, strun głosowych i fałdów nagłośniowych), który czasami pojawia się już pół godziny po wystąpienia pierwszych objawów. Ropowica dna jamy ustnej może ostatecznie rozprzestrzenić się na przestrzeń przygardłową, przestrzeń zagardłową i śródpiersie górne oraz na szyję [3].

Leczenie anginy Ludwiga – jak pokonać ropowicę dna jamy ustnej?

Angina Ludwiga to poważna infekcja, która wymaga natychmiastowego leczenia, aby opanować stan zapalny i zapewnić drożność dróg oddechowych. Pierwszym krokiem jest właśnie sprawdzenie, czy pacjent może prawidłowo oddychać. Jeśli oddychanie jest częściowo ograniczone, można podawać tlen rurką przez usta lub nos. Jednak w sytuacji poważnych zaburzeń oddychania bezwzględnym wskazaniem do hospitalizacji jest niemożność zaczerpnięcia oddechu. Wówczas wykonuje się zabieg chirurgiczny tracheotomii, polegający na umieszczeniu rurki oddechowej w tchawicy [1].

Oczywiście podstawą leczenia ropowicy w większości przypadków jest usunięcie źródła infekcji  zębopochodnych, czyli [2]:

  • drenaż wydzieliny ropnej;
  • usunięcie przyczyny zapalenia np. ekstrakcja zęba przyczynowego;
  • leczenie próchnicy zębów (np. leczenie kanałowe w gabinecie stomatologicznym, jeżeli możliwe jest uniknięcie usunięcia zęba).

Kolejne kroki obejmują kontrolę infekcji za pomocą leczenia farmakologicznego. Konieczne jest zazwyczaj stosowanie antybiotyków, by uniknąć powikłań [3] oraz odpowiednia terapia przeciwbólowa. Często niezbędna jest hospitalizacja i dożylne podawanie leków oraz płynów w celu nawodnienia pacjenta [2].

Najczęściej zadawane pytania o anginę Ludwiga:

1. Diagnoza – jak lekarz rozpoznaje anginę Ludwiga?

Anginę Ludwiga rozpoznaje się przede wszystkim na podstawie oceny klinicznej. Lekarz przeprowadza badanie fizykalne. Sprawdza szyję, szczękę, węzły chłonne, wnętrze jamy ustnej, klatkę piersiową i płuca. W większości przypadków to badanie wystarcza do rozpoznania objawów i postawienia diagnozy. Jeśli jednak lekarz nie może dokonać jednoznacznego rozpoznania, może zlecić badanie krwi i posiew śliny w celu sprawdzenia obecności bakterii. Może również wystawić skierowanie na tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny z kontrastem.  Skanują one usta, szyję i szczękę w poszukiwaniu obrazów obrzęku, ropy lub stanu zapalnego. W wykrywaniu anginy Ludwiga i ocenie dróg oddechowych może pomóc również badanie USG [3].

2. Co sprzyja ropnemu zapaleniu dna jamy ustnej?

Do czynników predysponujących zalicza się przede wszystkim nieprawidłową higienę jamy ustnej, próchnicę i niedawne leczenie stomatologiczne. W większości przypadków angina Ludwiga rozwija się u wcześniej zdrowych pacjentów, chociaż jej pojawieniu się sprzyjają: cukrzyca, nadużywanie alkoholu, niedożywienie oraz przypadki zaburzonej odporności (np. u pacjentów z AIDS lub po przeszczepieniu narządu).

 

Bibliografia:

[1] Candamourty R i in.,  Ludwig’s Angina – An emergency: A case report with literature review. J Nat Sci Biol Med. 2012 Jul;3(2):206-208.

[2] Piekoszewska-Ziętek P. i in., Infekcje zębopochodne – przegląd piśmiennictwa, Nowa Stomatologia 2016; 21(2): 120-134.

[3] Jason An i in., Ludwig Angina, 2023 (witryna internetowa: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK482354/ (dostęp: 06.03.2024)).

Redakcja

Redakcja

Treści są pisane przez Redakcję serwisu na bazie wiarygodnych materiałów, zamieszczonych w sekcji Bibliografia. Od wielu lat zajmujemy się tematyką zdrowotną, szczególnie tematem infekcji jamy ustnej i gardła.

Linia produktów Chlorchinaldin